Duszpasterstwo związków niesakramentalnych w Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin, nr 74, rok 2003

Plagą naszych czasów są rozwody. Dotyczy to również małżeństw katolickich. Osoby po rozwodzie często wchodzą w nowe związki, już tylko cywilne. Kościół nawołuje, by osoby z takich związków obejmować troską duszpasterską (por. FC 84).

Najpierw, należy cierpliwie i wnikliwie zbadać, czy poprzednie małżeństwo było ważnie zawarte i czy nie należałoby sprawy przedstawić w Sądzie Biskupim.

Tym, którzy nie mogą w sposób poprawny uregulować swego związku, należy przypominać, że mimo wszystko są dalej w Kościele, że mogą i powinni słuchać Słowa Bożego, uczęszczać na Mszę św., wytrwale się modlić, pielęgnować ducha i czyny pokutne, brać udział w życiu parafii i w jej dziełach miłości, ale nade wszystko cierpliwie wychowywać dzieci w wierze chrześcijańskiej. Dla takich osób urządza się czasem specjalne rekolekcje, a następnie organizuje się dla nich comiesięczne spotkania modlitewne, z Mszą św., homilią i dyskusją.

Trzeba pamiętać, że spotkania takie, choć bardzo wskazane, mogą budzić zdziwienie, gdy tylko dla takich związków jest organizowane nadzwyczajne duszpasterstwo. Nie będzie zdziwienia, gdy wcześniej zaistnieją w parafii spotkania np. dla młodych małżeństw, dla Oazy Rodzin, dla Stowarzyszeń Rodzin Katolickich; gdy będą organizowane systematyczne spotkania dla rodziców w parafii itp.

W pewnych przypadkach mogą być takie osoby dopuszczone do sakramentów św., a więc do Pokuty I do Eucharystii. Wymaga to jednak spełnienia następujących warunków:

1) Niemożność rozejścia się np. z powodu wychowania dzieci, czy potrzeby pomocy w chorobie i w podeszłym wieku;

2) Zdecydowana wola nie współżycia ze sobą na sposób małżeństwa; najczęściej ta wolą jest poparta dłuższą praktyką życia w ten sposób. Decyzję swoją niech potwierdzą przysięgą przed kapłanem. Niektóre diecezje mają praktykę notowania tego faktu w kartotece parafialnej;

3) Uregulowanie ewentualnych krzywd i niesprawiedliwości, popełnionych w poprzednim związku;

4) Uniknięcie zgorszenia; z tej racji, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, zaleca się przystępowanie do Komunii św. w innym środowisku.

Dobrze będzie od czasu do czasu omówić te zasady w parafii, by je przypomnieć zainteresowanym, a innych uchronić od zgorszenia.